Τα φύλλα της μιμόζας Mimosa pudica, γνωστής και ως Ευαίσθητο φυτό ή Μη μου άπτου, κάθε βράδυ διπλώνουν και «κρεμούν», για να ανοίξουν ξανά το ξημέρωμα. Την ίδια αντίδραση αλλά με πιο γρήγορους ρυθμούς έχουν και αν τα αγγίξουμε ή τα κουνήσουμε.
Πιθανόν όμως αυτά τα δύο χαρακτηριστικά αναπτύχτηκαν ξεχωριστά. Πολλά είναι εκείνα τα φυτά που «κλείνουν» τη νύχτα, συνήθως για να προστατεύσουν τη γύρη τους ή να περιορίσουν την απώλεια νερού τις ώρες που τα φύλλα δεν κάνουν φωτοσύνθεση.
Το γένος Mimosa είναι ένα θαμνώδες, έρπον φυτό, ιδιαίτερα δελεαστικό για ζώα βοσκής. Φαίνεται, λοιπόν, ότι σε κάποιο εξελικτικό στάδιο μια μιμόζα έκλεισε ως αντίδραση στο άγγιγμα κάποιου ζώου. Με αυτό τον τρόπο το ξεγέλασε, δίνοντάς του την εντύπωση ότι είναι μαραμένη. Εφόσον, λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να αποθαρρύνει τους εχθρούς της, πιθανότατα τα «ευαίσθητα» γονίδια άρχισαν να εξαπλώνονται δημιουργώντας τελικά ένα νέο είδος.
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010
Βασικές οδηγίες για τη συντήρηση των τροφών
1. Το μαγειρεμένο φαγητό θα πρέπει να έχει κρυώσει πριν μπει στο ψυγείο.
2. Ξεπαγώνουμε τροφές είτε στο ψυγείο, είτε στο φούρνο μικροκυμάτων ή σε κρύο νερό.
3. Μην ξαναπαγώνετε το φαγητό που έχει ξεπαγώσει, γιατί επηρεάζεται η σύσταση και η γεύση του.
4. Η μαγιονέζα, το μαρούλι και σάλτσες δεν ψύχονται καλά.
5. Χρησιμοποιείστε διαφορετικές λεκάνες για να πλύνετε τροφές ζωικής προέλευσης και λαχανικά ή φρούτα.
6. Κόβετε τα κρέατα, τα πουλερικά, τα ψάρια και τα λαχανικά σε διαφορετικές επιφάνειες.
7. Μη μαγειρεύετε το κρέας ή τα πουλερικά εάν δεν έχουν αποψυχθεί καλά.
8. Η απόψυξη των τροφών πρέπει να γίνεται μέσα στο ψυγείο, φυσικά σε κάποιο μαγειρικό σκεύος ώστε να μην πέσουν υγρά σε άλλες τροφές και τις μολύνουν.
9. Χρησιμοποιείστε ή βάλτε στο ψυγείο τροφές που έχετε αποψύξει.
10. Ποτέ μην ξαναψύχετε τροφές που έχετε αποψύξει.
11. Μην ξεπαγώνετε τροφές σε θερμοκρασία δωματίου. Θερμοκρασίες από 5 - 60o C και συγκεκριμένα οι 37o C ευνοούν την ανάπτυξη μικροβίων.
12. Χρησιμοποιείστε το φούρνο μικροκυμάτων για κατεψυγμένες τροφές μόνο όταν συνιστάται από τον κατασκευαστή.
13. Πλένετε τα φρούτα πάρα πολύ καλά.
14. Μετά το μαγείρεμα, αφήνετε το φαγητό σε θερμοκρασία δωματίου πριν το τοποθετήσετε στο ψυγείο.
15. Μην τοποθετείτε τροφές ή προϊόντα στο ψυγείο πριν τα καλύψετε ή τα συσκευάσετε.
16. Εάν ευαίσθητες τροφές παραμείνουν εκτός ψυγείου έως και 2 ώρες, θα πρέπει να καταναλωθούν αμέσως ή να τοποθετηθούν στο ψυγείο. Μέσα σε 2-4 ώρες θα πρέπει να έχουν καταναλωθεί διαφορετικά απαγορεύεται η κατανάλωση ή η ψύξη τους.
2. Ξεπαγώνουμε τροφές είτε στο ψυγείο, είτε στο φούρνο μικροκυμάτων ή σε κρύο νερό.
3. Μην ξαναπαγώνετε το φαγητό που έχει ξεπαγώσει, γιατί επηρεάζεται η σύσταση και η γεύση του.
4. Η μαγιονέζα, το μαρούλι και σάλτσες δεν ψύχονται καλά.
5. Χρησιμοποιείστε διαφορετικές λεκάνες για να πλύνετε τροφές ζωικής προέλευσης και λαχανικά ή φρούτα.
6. Κόβετε τα κρέατα, τα πουλερικά, τα ψάρια και τα λαχανικά σε διαφορετικές επιφάνειες.
7. Μη μαγειρεύετε το κρέας ή τα πουλερικά εάν δεν έχουν αποψυχθεί καλά.
8. Η απόψυξη των τροφών πρέπει να γίνεται μέσα στο ψυγείο, φυσικά σε κάποιο μαγειρικό σκεύος ώστε να μην πέσουν υγρά σε άλλες τροφές και τις μολύνουν.
9. Χρησιμοποιείστε ή βάλτε στο ψυγείο τροφές που έχετε αποψύξει.
10. Ποτέ μην ξαναψύχετε τροφές που έχετε αποψύξει.
11. Μην ξεπαγώνετε τροφές σε θερμοκρασία δωματίου. Θερμοκρασίες από 5 - 60o C και συγκεκριμένα οι 37o C ευνοούν την ανάπτυξη μικροβίων.
12. Χρησιμοποιείστε το φούρνο μικροκυμάτων για κατεψυγμένες τροφές μόνο όταν συνιστάται από τον κατασκευαστή.
13. Πλένετε τα φρούτα πάρα πολύ καλά.
14. Μετά το μαγείρεμα, αφήνετε το φαγητό σε θερμοκρασία δωματίου πριν το τοποθετήσετε στο ψυγείο.
15. Μην τοποθετείτε τροφές ή προϊόντα στο ψυγείο πριν τα καλύψετε ή τα συσκευάσετε.
16. Εάν ευαίσθητες τροφές παραμείνουν εκτός ψυγείου έως και 2 ώρες, θα πρέπει να καταναλωθούν αμέσως ή να τοποθετηθούν στο ψυγείο. Μέσα σε 2-4 ώρες θα πρέπει να έχουν καταναλωθεί διαφορετικά απαγορεύεται η κατανάλωση ή η ψύξη τους.
Το κρέας του μέλλοντος
Μετά τη δημιουργία τεχνητού κρέατος ψαριού από μυικά κύτταρα, ολλανδοί επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν και τεχνητό χοιρινό κρέας, ευελπιστώντας σε μία πενταετία να έχουν καταφέρει να το διαθέσουν στην αγορά.
Ο τελικός στόχος των ερευνητών είναι να παραχθούν μπριζόλες ή χάμπουργκερ εργαστηρίου, μια εξέλιξη που, όπως υποστηρίζουν, θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από το πολλαπλό βάρος της εκτεταμένης κτηνοτροφίας και της βιομηχανικής εκτροφής ζώων (με συνέπειες για το περιβάλλον, την ευημερία των ζώων, την υγεία των ανθρώπων κ.α.). Ακόμα, ευελπιστούν ότι το εργαστηριακό κρέας θα βοηθήσει στη διατροφή των πεινασμένων του πλανήτη.
Οργανώσεις φυτοφάγων και προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων εξέφρασαν την ικανοποίησή τους γι΄ αυτή την εξέλιξη, δηλώνοντας ότι δεν έχουν καμία ηθική αντίρρηση εφόσον το κρέας δεν προέρχεται από νεκρό ζώο.
Οι ερευνητές απομόνωσαν κύτταρα από το μυ ενός ζωντανού χοίρου, τα οποία στη συνέχεια πολλαπλασίασαν και τελικά αναδημιούργησαν στο εργαστήριο νέο μυϊκό χοιρινό ιστό.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια σκελετικού χοιρινού μυ (από μπούτι), σε μέγεθος περίπου μισού νυχιού. Ακόμα όμως και αυτά τα μικρά κομμάτια κρέας θα μπορούσαν ήδη να τοποθετηθούν σε σάλτσες ή πίτσες, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες.
Η αναδημιουργία όμως μιας τεχνητής μπριζόλας θα απαιτούσε μια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας εργαστηριακή παραγωγή, που προς το παρόν δεν είναι εφικτή. Ένα βασικό εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί είναι να βρεθεί ένας τρόπος για φυσική "άσκηση" του τεχνητού μυ.
Οι εκτιμήσεις είναι ότι αν ποτέ καταστεί εφικτή η εργαστηριακή παραγωγή κρέατος σε μεγάλα μεγέθη και ποσότητες, οι επιστήμονες θα επιλέξουν κατ' αρχήν να δημιουργήσουν κρέας από μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι.
Πολύς ακόμα χρόνος
Οι ολλανδοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπερπηδηθούν οι φόβοι και οι αντιρρήσεις των καταναλωτών για την αγορά εργαστηριακού κρέατος.
Αν, για παράδειγμα, όπως είπαν, στο μέλλον τα προϊόντα του φυσικού κρέατος, με βάση μια νέα νομοθεσία, φέρουν πάνω τους την ετικέτα προειδοποίησης "Προσοχή, έχουν σκοτωθεί ζώα γι' αυτό το προϊόν", σταδιακά η νοοτροπία του κοινού θα άλλαζε υπέρ του εργαστηριακού κρέατος.
Παραδέχτηκαν, πάντως, ότι θα χρειαστεί πολύς ακόμα χρόνος μέχρι να παραχθεί ένα προϊόν εργαστηριακού κρέατος που να είναι ανταγωνιστικό με το σημερινό φυσικό κρέας.
Πηγή: skai.gr
Ο τελικός στόχος των ερευνητών είναι να παραχθούν μπριζόλες ή χάμπουργκερ εργαστηρίου, μια εξέλιξη που, όπως υποστηρίζουν, θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από το πολλαπλό βάρος της εκτεταμένης κτηνοτροφίας και της βιομηχανικής εκτροφής ζώων (με συνέπειες για το περιβάλλον, την ευημερία των ζώων, την υγεία των ανθρώπων κ.α.). Ακόμα, ευελπιστούν ότι το εργαστηριακό κρέας θα βοηθήσει στη διατροφή των πεινασμένων του πλανήτη.
Οργανώσεις φυτοφάγων και προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων εξέφρασαν την ικανοποίησή τους γι΄ αυτή την εξέλιξη, δηλώνοντας ότι δεν έχουν καμία ηθική αντίρρηση εφόσον το κρέας δεν προέρχεται από νεκρό ζώο.
Οι ερευνητές απομόνωσαν κύτταρα από το μυ ενός ζωντανού χοίρου, τα οποία στη συνέχεια πολλαπλασίασαν και τελικά αναδημιούργησαν στο εργαστήριο νέο μυϊκό χοιρινό ιστό.
Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει μόνο πολύ μικρά κομμάτια σκελετικού χοιρινού μυ (από μπούτι), σε μέγεθος περίπου μισού νυχιού. Ακόμα όμως και αυτά τα μικρά κομμάτια κρέας θα μπορούσαν ήδη να τοποθετηθούν σε σάλτσες ή πίτσες, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες.
Η αναδημιουργία όμως μιας τεχνητής μπριζόλας θα απαιτούσε μια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας εργαστηριακή παραγωγή, που προς το παρόν δεν είναι εφικτή. Ένα βασικό εμπόδιο που πρέπει να υπερπηδηθεί είναι να βρεθεί ένας τρόπος για φυσική "άσκηση" του τεχνητού μυ.
Οι εκτιμήσεις είναι ότι αν ποτέ καταστεί εφικτή η εργαστηριακή παραγωγή κρέατος σε μεγάλα μεγέθη και ποσότητες, οι επιστήμονες θα επιλέξουν κατ' αρχήν να δημιουργήσουν κρέας από μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο και ψάρι.
Πολύς ακόμα χρόνος
Οι ολλανδοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούν να υπερπηδηθούν οι φόβοι και οι αντιρρήσεις των καταναλωτών για την αγορά εργαστηριακού κρέατος.
Αν, για παράδειγμα, όπως είπαν, στο μέλλον τα προϊόντα του φυσικού κρέατος, με βάση μια νέα νομοθεσία, φέρουν πάνω τους την ετικέτα προειδοποίησης "Προσοχή, έχουν σκοτωθεί ζώα γι' αυτό το προϊόν", σταδιακά η νοοτροπία του κοινού θα άλλαζε υπέρ του εργαστηριακού κρέατος.
Παραδέχτηκαν, πάντως, ότι θα χρειαστεί πολύς ακόμα χρόνος μέχρι να παραχθεί ένα προϊόν εργαστηριακού κρέατος που να είναι ανταγωνιστικό με το σημερινό φυσικό κρέας.
Πηγή: skai.gr
Iron Is an Essential Cause of Fishy Aftertaste Formation in Wine and Seafood Pairing
Fishy aftertaste is sometimes perceived in wine with fish and seafood pairing. However, what component of wine clashes with seafood or what compound contributes to the unpleasant fishy aftertaste in the mouth remains an open problem.
First, intensities of unpleasant fishy aftertaste of wine and dried scallop pairings were rated by sensory analysis.
Second, components of the wines were analyzed. Strong positive correlations were found between the intensity of fishy aftertaste and the concentration of both total iron and ferrous ion. Moreover, the intensity of fishy aftertaste was increased by the addition of ferrous ion in model wine and suppressed by the chelation of ferrous ion in red wine.
Third, potent volatile compounds of fishy aftertaste, such as hexanal, heptanal, 1-octen-3-one, (E,Z)-2,4-heptadienal, nonanal, and decanal, were determined by gas chromatography−olfactometry and gas chromatography−mass spectrometry in dried scallop soaked in red wine. The formations of these compounds depended on the dose of ferrous ion in the model wine.
These results suggest that ferrous ion is a key compound of the formation of fishy aftertaste in wine and seafood pairing within the concentration range commonly found in wine.
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/jf901656k
First, intensities of unpleasant fishy aftertaste of wine and dried scallop pairings were rated by sensory analysis.
Second, components of the wines were analyzed. Strong positive correlations were found between the intensity of fishy aftertaste and the concentration of both total iron and ferrous ion. Moreover, the intensity of fishy aftertaste was increased by the addition of ferrous ion in model wine and suppressed by the chelation of ferrous ion in red wine.
Third, potent volatile compounds of fishy aftertaste, such as hexanal, heptanal, 1-octen-3-one, (E,Z)-2,4-heptadienal, nonanal, and decanal, were determined by gas chromatography−olfactometry and gas chromatography−mass spectrometry in dried scallop soaked in red wine. The formations of these compounds depended on the dose of ferrous ion in the model wine.
These results suggest that ferrous ion is a key compound of the formation of fishy aftertaste in wine and seafood pairing within the concentration range commonly found in wine.
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/jf901656k
Γιατί το κόκκινο κρασί δεν ταιριάζει με το ψάρι;
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο "Journal of Agricultural and Food Chemistry", Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο σίδηρος που περιέχεται στο κόκκινο κρασί, αντιδρά με συγκεκριμένες ουσίες στα θαλασσινά και παράγει μια άσχημη γεύση στο στόμα, που σε πολλούς ανθρώπους ισοδυναμεί με έντονη ψαρίλα. Όσο περισσότερο σίδηρο περιέχει ένα κρασί, τόσο πιο έντονη είναι η επίγευση της ψαρίλας και τόσο πιο πικρή και "μεταλλική" η αίσθηση που μένει στο στόμα.
Αντίθετα, κρασιά με χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο ταιριάζουν με τα θαλασσινά. Άλλωστε και ένας από τους βασικούς κανόνες της διατροφής είναι ότι όταν τρώμε ψάρια και γενικά θαλασσινά, δεν τα συνοδεύουμε με κόκκινο αλλά με άσπρο κρασί.
Όσον αφορά την ποσότητα σιδήρου σε ένα κρασί, αυτή εξαρτάται από τη σύνθεση του εδάφους όπου καλλιεργήθηκε το αμπέλι, από τη σκόνη πάνω στα σταφύλια, από την πιθανή μόλυνση κατά τον τρύγο, την μεταφορά και την σύνθλιψη, καθώς και από τις συνθήκες κατά τη ζύμωση.
Αντίθετα, κρασιά με χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο ταιριάζουν με τα θαλασσινά. Άλλωστε και ένας από τους βασικούς κανόνες της διατροφής είναι ότι όταν τρώμε ψάρια και γενικά θαλασσινά, δεν τα συνοδεύουμε με κόκκινο αλλά με άσπρο κρασί.
Όσον αφορά την ποσότητα σιδήρου σε ένα κρασί, αυτή εξαρτάται από τη σύνθεση του εδάφους όπου καλλιεργήθηκε το αμπέλι, από τη σκόνη πάνω στα σταφύλια, από την πιθανή μόλυνση κατά τον τρύγο, την μεταφορά και την σύνθλιψη, καθώς και από τις συνθήκες κατά τη ζύμωση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)